【离骚】
离骚,乃屈原之长篇自述诗,其文辞瑰丽,情感深沉,为楚辞之代表作,其内容之丰富,情感之复杂,非言语所能尽述,今将此文之原文及译文一并呈现,以供读者参考。
原文
离骚者,犹离忧也,夫惟圣哲之士,能见其大者远者,而通其幽微之情,世溷浊而莫余知兮,吾方高驰而不顾,驾八龙之蜿蜒兮,载云旗之逶迤,鸾皇为友兮凤鸟同群,吾与重华游兮周流乎四海之外。
思美人兮嗟其远滞,欲往从之而远逝,路邅邅其幽难兮,步冉冉而踟蹰,过夏汩之激潏兮,冬雨雪之雰霏,忽翱翔于青冥之上,览众星之灿烂。
日月忽其不淹兮,春与秋其代序,惟草木之零落兮,恐美人之迟暮,不量凿而正枘兮,固前修以菹黍,夏始春余,落叶归根,愿摇起而横出兮,览察宇宙之大观。
悲莫悲兮生别离,乐莫乐兮新相知,乘骐骥以驰骋兮,来吾道夫先路也,昔皇考之嘉名兮,俨乎万世不可乱,余既滋兰之独秀兮,又树蕙之丰标。
译文
《离骚》是远离忧愁的意思,只有品德高尚、智慧卓越的人,才能洞察其深远的内涵和微妙的情感,世道混浊而无人能了解我呀!我定要高举远飞,不受世俗所羁绊,驾着八条龙形的车辇啊!载着五彩的云旗在风中飘扬,以凤凰为友与凤凰同群啊!我与重华一同漫游啊!周游在四海之外的地方。
思念美人啊!可她身陷困境无法解脱!我想追随她啊!却又如影随形般难以摆脱,道路艰险难行啊!我步履蹒跚地徘徊不前,越过汹涌澎湃的激流啊!穿过冬日里纷纷扬扬的雪花,我忽然间翱翔在青天之上啊!俯视群星璀璨的夜空。
日月如梭啊!时光匆匆地过去!春去秋来季节更迭啊!只有草木凋零啊!我担心美人也会衰老迟暮,不衡量大小而硬要套用啊!就像前代的贤人被当作祭品一样被牺牲了,夏天刚刚开始春天已经过去啊!落叶归根的时刻即将到来,我愿振翅高飞直冲云霄啊!俯察宇宙的壮丽景象。
最悲伤的莫过于生离死别啊!最快乐的莫过于新结知己啊!驾着骏马奔驰向前啊!我来为众人开辟前行的道路吧!昔日先父的美名啊!庄严地传颂于万世之中不可混淆颠倒,我既已培育出兰花般秀美的花朵啊!又种植了蕙草般丰姿的植物。
即为《离骚》的部分原文及译文内容,全文内容丰富、情感复杂、辞藻华丽、寓意深远,是屈原文学创作的杰出代表之一,也是中国古代文学史上的重要篇章之一,希望以上内容能够帮助您更好地理解《离骚》的魅力与内涵。