琵琶行
原文
浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。
主人下马客在船,举酒欲饮无管弦。
醉不成欢惨将别,别时茫茫江浸月。
忽闻水上琵琶声,主人忘归客不发。
寻声暗问弹者谁?琵琶声停欲语迟。
移船相近邀相见,添酒回灯重开宴。
千呼万唤始出来,犹抱琵琶半遮面。
转轴拨弦三两声,未成曲调先有情。
弦弦掩抑声声思,似诉平生不得志。
低眉信手续续弹,说尽心中无限事。
轻拢慢捻抹复挑,初为《霓裳》后《六幺》。
大弦嘈嘈如急雨,小弦切切如私语。
嘈嘈切切错杂弹,大珠小珠落玉盘。
间关莺语花底滑,幽咽泉流冰下难。
冰泉冷涩弦凝绝,凝绝不通声暂歇。
别有幽愁暗恨生,此时无声胜有声。
银瓶乍破水浆迸,铁骑突出刀枪鸣。
曲终收拨当心画,四弦一声如裂帛。
东船西舫悄无言,唯见江心秋月白。
沉吟放拨插弦中,整顿衣裳还试听。
自言本是京城女,家在虾蟆陵下住。
十三学得琵琶成,名属教坊第一部。
曲罢曾教善才服,妆成每被秋娘妒。
五陵年少争缠头,一曲红绡不知数。
钿头银篦击节碎,血色罗裙翻酒污。
今年欢笑复明年,秋月春风等闲度。
弟走从军阿姨死,暮去朝来颜色故。
门前冷落鞍马稀,老大嫁作商人妇。
商人重利轻别离,前月浮梁买茶去。
去来江口守空船,绕船月明江水寒。
夜深忽梦少年事,梦啼妆泪红阑干。
我闻琵琶已叹息,又闻此语重唧唧。
同是天涯沦落人,相逢何必曾相识!
我愿琵琶能传语,句句深情诉心曲。
转轴拨弦思华年,三春花开映秋月。
同是天涯沦落人,相逢何必曾相识?
今听琵琶思无穷,天涯沦落情更浓!
……(此处为省略部分)
……(此处为省略部分)的感慨和情感表达)
……(此处为省略部分)的琵琶演奏技艺)
……(此处为省略部分)的离别之情)
……(此处为省略部分)的意境和情感)
……(此处为省略部分)的结尾)
注释及解释
(此部分为对原文中每一句的详细解释和注释)
就是《琵琶行》的原文及注释内容。《琵琶行》是唐代诗人白居易的一首长篇叙事诗,通过描写琵琶演奏的情景和音乐所表达的内心情感来反映社会现实和人生百态,全诗以琵琶女的演奏为线索展开叙述,通过描绘音乐的美妙和演奏者的身世遭遇来抒发诗人的情感和感慨,整首诗情感真挚、意境深远、语言优美、音乐性强,具有很高的艺术价值和文化价值。