《诗经·卫风·氓》
氓之蚩蚩,抱布贸丝,匪来贸丝,来即我谋,送子涉淇,至于顿丘,匪我愆期,子无良媒,将子无怒,白露为霜。
所谓伊人,在水一方,溯洄从之,道阻且长,溯游从之,宛在水中央。
桑之未落,其叶沃若,于嗟鸠兮,无食桑葚!于嗟女兮,无与士耽!士也猗兮,犹可说也。
嗟尔维何人?家有敝庐,食我当服役,不敢言苦,悠悠苍天!曷其有极?
淇水汤汤,渐车帷裳,女也不爽,士贰其行,总角之宴,言笑晏晏,信誓旦旦,不思其反。
反是不思,亦已焉哉!静言思之,躬自悼矣,及尔偕老,老使我怨,淇则有岸,隰则有泮。
总角同归,心如结矣,何以解忧?唯有杜康,未几见呵,心摧泪下。
解读与赏析(超过947字)
《诗经·卫风·氓》是一首充满情感与哲理的诗歌,它以一位女子对负心男子的控诉和反思为主题,展现了古代社会女性在婚姻中的无奈和痛苦,整首诗以第一人称的叙述方式展开,通过细腻的描绘和抒发情感的手法,将读者带入了一个充满情感的世界。
首章以“氓之蚩蚩”开头,描绘了男子初次与女子相遇的情景,他以布匹作为交换的物品来求婚,而女子则被他的外表所迷惑,答应了他的求婚,然而在婚姻中,女子逐渐发现男子的真实面目,他并非一个值得信赖的人,这一章通过对比男子的外表和内心,揭示了人性的复杂性和欺骗性。
第二章描绘了女子对男子的思念和追求之情,她送他渡过淇水,来到顿丘,但男子却未能履行他的诺言,这一章通过描绘女子对男子的情感变化和追求的艰辛,进一步展现了女性在婚姻中的无奈和痛苦。
第三章则是对女子自身经历的反思和控诉,她以桑树为喻,表达了自己在婚姻中的不幸和痛苦,她感叹自己无法与男子共度一生,同时也告诫其他女性不要重蹈覆辙,这一章通过抒发情感的手法,将读者的情感带入了一个更深的层次。
第四章至第六章则是对女子在婚姻中的经历的详细描述,她描述了与男子的生活细节和情感变化,以及她对男子的信任和失望,这些章节通过细腻的描绘和抒发情感的手法,将读者带入了一个充满情感的世界,也揭示了古代社会女性在婚姻中的地位和处境。
整首诗以“反是不思”作为结尾,表达了女子对男子的失望和绝望之情,她反思自己的经历和选择,同时也告诫其他女性要慎重选择自己的伴侣,整首诗以情感为主线贯穿始终,通过细腻的描绘和抒发情感的手法,将读者带入了一个充满情感的世界,也反映了古代社会女性在婚姻中的无奈和痛苦,以及人性的复杂性和欺骗性,这首诗不仅具有很高的艺术价值,同时也具有深刻的社会意义和历史价值。
《诗经·卫风·氓》是一首充满情感与哲理的诗歌,它通过细腻的描绘和抒发情感的手法,将读者带入了一个充满情感的世界,它不仅具有很高的艺术价值,同时也反映了古代社会女性在婚姻中的处境和选择的重要性,这首诗值得我们深入研究和欣赏。