春日暖阳照大地,杜鹃花开映山红。
枝头啼鸟声声脆,花间游人笑语中。
花开篇
杜鹃花开满山红,春色撩人醉意浓。
翠叶轻摇风中舞,花枝摇曳映日中。
花瓣如血染成色,香气袭人似仙踪。
此景只应传说有,人生难得几回逢。
古韵篇
古时诗人为花醉,墨香浓淡写春晖。
杜宇啼血声声唤,春回大地花满枝。
花开花落情难尽,岁月流转梦依稀。
杜鹃花开花又落,春去春来总相依。
情感篇
杜鹃花开映晚霞,情深似海映天涯。
花开花落有时尽,人间情感无绝期。
红颜易老情难老,岁月如梭梦如织。
愿得一心相陪伴,共赏杜鹃花之期。
意境篇
山间杜鹃花如海,春色满园映天外。
鸟鸣声声催人醉,风拂花枝摇曳态。
此景只应画中见,人生难得几回有。
愿为杜鹃花下死,留得芳名在人间。
杜鹃花开春意浓,花开花落总关情。
人生如梦梦如烟,岁月匆匆不待人。
愿得年年花似锦,与君共赏春之韵。
愿得岁岁人如故,与君共赏杜鹃红。
便是关于杜鹃花的古诗词,杜鹃花以其独特的红色和春天的气息成为了诗人笔下的常见题材,它不仅代表了春天的到来,也象征了深深的情感和无尽的思念,每一朵杜鹃花都似乎在诉说着一个古老的故事,每一声杜鹃的啼叫都仿佛在唤起人们内心深处的情感,愿我们都能在忙碌的生活中,找到那一片杜鹃花的海洋,感受那春之韵,花之魂。