杜甫《佳人》
佳人
绝代有佳人,幽居在空谷。
自云良家子,零落依草木。
暖水曲池深,芳草绿如茵。
春来花满枝,秋至叶纷飞。
容颜如花貌,举止似仙子。
独坐幽篁里,静思如流水。
琴声绕梁间,歌声随风起。
顾影自怜惜,孤芳难自持。
世事多变迁,人生苦短促。
战乱频起时,家国无宁日。
良人何处在?空留一室寂。
泪湿罗巾梦,心随明月逝。
飘零无定所,辗转似浮萍。
长夜漫漫时,孤灯照影行。
思君如流水,念君似繁星。
愿得长守望,不离不弃情。
岁月如梭过,容颜渐衰老。
回首往日时,泪湿青衫袖。
世事多变幻,人生苦无常。
愿君长记取,此情永不忘。
山川依旧在,人事已非昔。
佳人今何在?空留芳草萋。
愿得同怀袖,此生共白头。
此情长留心,永世不相弃。
此诗描绘了一位绝代佳人的形象,她幽居在空谷之中,自称为良家女子,却因战乱而零落依草木,她身处暖水曲池旁,芳草绿茵茵,春来花满枝,秋至叶纷飞,她的容颜如花貌,举止似仙子,独自坐在幽篁里,静思如流水,她的琴声绕梁间,歌声随风而起,顾影自怜惜,孤芳难自持。
然而世事多变,人生苦短促,战乱频起,家国无宁日,使她飘零无定所,辗转似浮萍,她长夜漫漫,孤灯照影行,思念着远方的良人,泪湿罗巾梦,心随明月逝,她的生活充满了艰辛和孤独,但她依然保持着坚韧和执着的精神。
尽管岁月如梭过,容颜渐衰老,她依然回首往日时,泪湿青衫袖,她深知世事多变幻,人生苦无常,但她依然愿君长记取此情永不忘,她感慨山川依旧在,人事已非昔,但她的内心依然充满了对未来的希望和期待,她希望自己能够与良人同怀袖,此生共白头,此情长留心永世不相弃。
这首诗是杜甫的代表作之一,通过对佳人的描绘和她的遭遇的叙述,反映了当时社会的动荡和人民的苦难,诗中运用了丰富的意象和生动的描写手法,将佳人的形象刻画得淋漓尽致,同时通过佳人的遭遇和心境的描写,表达了作者对人生的感慨和对社会的关注,整首诗情感深沉、意境深远、语言优美、韵律和谐,是杜甫诗歌中的佳作之一。