壮丽与深邃的共舞
原文
自三峡七百里中,两岸连山,略无阙处,重岩叠嶂,隐天蔽日,自非亭午夜分,不见曦月,至于夏水襄陵,沿溯阻绝,或王命急宣,有时朝发白帝,暮到江陵,其间千二百里,虽乘奔御风,不以疾也,春冬之时,则素湍绿潭,回清倒影,绝巘多生怪柏,悬泉瀑布,飞漱其间,清荣峻茂,良多趣味,每至晴初霜旦,林寒涧肃,常有高猿长啸,属引凄异,空谷传响,哀转久绝,故渔者歌曰:“巴东三峡巫峡长,猿鸣三声泪沾裳。”
翻译
在三峡的七百里地域中,两岸都是相连的高山,没有中断的地方,重重的悬崖,层层的峭壁,遮住了天日,如果不是在正午、半夜的时候,连太阳和月亮都看不见,在夏天水涨、漫上小山丘的时候,无论是上行还是下行都会被阻断,有时遇到君王的命令急需传达,有时早晨从白帝城出发,傍晚就赶到了江陵,在这期间的一千二百里路途上,即使骑上快马、驾着风行驶,也不如它快,在春冬两个季节里,雪白的急流和碧绿的深潭清澈见底,回旋着清波还倒映出各种景物的影子,极高的山峰上生长着许多姿态怪异的柏树,悬泉和瀑布在那里飞流冲荡,水清树茂、山高草盛、趣味无穷,每到天刚放晴或下霜的早晨,树林和山涧一片凄寒寂静,常常有猿猴在高处长声鸣叫,声音连续不断,显得非常凄异,空旷的山谷传来回声,悲哀婉转,很久很久才消失,所以渔人唱道:“巴东三峡巫峡长,猿鸣三声泪沾裳。”
注释
1、七百里中:指三峡的长度约为七百里。
2、略无:毫无。
3、阙处:缺口。
4、重岩叠嶂:形容山峦重重叠叠。
5、曦月:太阳和月亮。
6、襄陵:水涨漫上山陵。
7、沿溯阻绝:指水流湍急导致船只无法通行。
8、乘奔御风:骑着快马或驾着风行驶。
9、素湍绿潭:白色的急流和碧绿的深潭。
10、绝巘:极高的山峰。
11、属引:连续不断。
12、空谷传响:空旷的山谷中回荡着猿猴的叫声。
13、哀转久绝:悲哀婉转的声音很久才消失。
《三峡》是北魏地理学家郦道元所写的一篇地理性散文作品,文章通过对三峡四季景色的描绘和描述了长江三峡的壮丽风光和深邃之美,全文以生动的语言和形象的描绘展现了三峡的雄伟气势和自然之美,同时也反映了当时人们对自然景观的敬畏和感慨之情,通过对本文的学习和理解,我们可以更加深入地了解中国古代地理文化和文学艺术的魅力所在。《三峡》也是中国古代文学中的经典之作,被广泛传颂和传世至今。