秋风破茅屋之歌
秋风起兮茅飞散,破屋四壁皆无完。
孤灯独照夜未央,寒气逼人愁断肠。
屋角蛛网结成网,墙头苔藓绿如霜。
秋雨无情滴漏急,更添寒意入心房。
茅草飘零何处去?风吹雨打任飘扬。
屋漏偏逢连夜雨,心如刀割泪汪汪。
秋声萧瑟草木黄,寒风凛冽刺骨凉。
孤身独守破茅屋,何时得见暖阳光?
岁月匆匆人易老,世事无常难预料。
贫贱疾苦何所惧?唯有志士心不摇。
莫道前程多险阻,莫言人生无依靠。
只要心存高远志,终有破晓日光照。
秋来秋去又一年,岁月如梭不可追。
但愿此生无悔意,不负韶华不负己。
纵使茅屋秋风破,仍有诗书伴我飞。
愿得明理识时务,不畏艰险勇向前。
三更灯火五更鸡,夜半歌声唤晨曦。
莫道人生苦多难,且看今朝有奇迹。
纵然世事多变幻,我心依旧如磐石。
愿为天下苍生计,不辞辛劳不辞难。
秋风起兮思无涯,破屋之中有豪情。
莫道贫贱不可期,只要志坚何所惊?
愿以此身献天下,换得苍生皆安宁。
纵然茅屋秋风破,犹有壮志在心中。
即为《茅屋秋风所破歌》的原文内容,全诗以秋风、破屋为背景,抒发了作者内心的感慨和壮志豪情,在困苦的环境中,作者依然保持着对生活的热爱和对未来的信心,表达出一种不屈不挠的精神风貌,整首诗语言简练、意境深远,读来令人感慨万千。