风古诗原文
风,无形无影,却能拂动万物,唤醒生机,自古以来,风便以其独特的魅力,吸引了无数诗人的笔触,今以古诗之形式,述说风之歌。
春风拂面
春风轻拂绿意浓,万物复苏生机动。
柳丝轻舞映日影,桃花笑颜映霞红。
田野麦浪翻金浪,山间鸟鸣声声同。
此乃春风之歌,唤醒大地之灵动。
夏风送爽
夏风轻拂绿荫凉,蝉鸣高枝声声长。
湖面涟漪泛微光,荷塘月色映斜阳。
炎炎夏日得此风,心旷神怡神飞扬。
此乃夏风之歌,送来清凉与欢畅。
秋风送爽
秋风起兮叶纷飞,金黄稻穗满田肥。
红叶满山映秋色,雁阵南归人思归。
此乃秋风之歌,收获与离别交织时。
冬风凛冽
冬风凛冽寒意浓,白雪皑皑覆苍穹。
松柏傲立雪中立,梅花独放寒风中。
此乃冬风之歌,虽冷犹显生命之顽强。
四时风歌
四时轮转风不同,春夏秋冬各有情。
风吹过处生机动,唤醒大地歌未终。
风之歌兮传千古,诗人笔下情意浓。
此乃四时风歌,述说天地间之灵动。
风的传说
传说之中有神风,吹散乌云见晴空。
传说之中有疾风,卷起巨浪撼山动。
传说之中有和风,吹绿大地万物荣。
此乃风之传说,流传千年而不终。
风的启示
风吹过处留痕迹,人生如梦须珍惜。
莫待风起叶落尽,回首往事已成诗。
珍惜当下随风舞,莫让年华空自逝。
此乃风的启示,教人珍惜生命之宝贵。
风之歌兮传千古,唤起心中无限情。
愿君常伴和煦风,共赏世间美好景。
愿君莫忘风的教诲,珍惜时光莫辜负。
此乃风的结语,愿与君共赏生命之美好。