前赤壁赋
一、序言
壬戌之秋,七月既望,苏子与客泛舟游于赤壁之下,清风徐来,水波不兴,举酒属客,诵明月之诗,歌窈窕之章,少焉,月出于东山之上,徘徊于斗牛之间,白露横江,水光接天,苏子正襟而坐,扣舷而歌,客亦矜然相和。
二、赋文
1. 天地之变
苏子曰:“遥想公瑾当年,小乔初嫁,雄姿英发,羽扇纶巾,谈笑间,樯橹灰飞烟灭,故国神游,最是人间留不住,逝者如斯夫,不舍昼夜。” 客亦叹曰:“固一世之雄也,而今安在哉?然则天地之间,物各有主,苟非吾之所有,虽一毫而莫取。”
2. 人生之思
苏子又言:“寄蜉蝣于天地,渺沧海之一粟,哀吾生之须臾,羡长江之无穷,挟飞仙以遨游,抱明月而长终,知不可乎骤得,托遗响于悲风。” 客亦应曰:“然则何为而乐乎?今者足下所履之地,昔人曾游于此,想当年,赤壁之战,何其壮哉!虽世事变迁,然此江山犹在。”
3. 历史之鉴
苏子再言:“逝者如斯,而未尝往也;盈虚者如彼,而卒亦归余,然则天地与我并生,而万物与我为一,此乃人生之大观也。” 客亦赞曰:“诚哉其言!昔人已乘风破浪去,今我亦将与子共饮长江水。”
三、情感与哲理
苏子与客皆为天下士人,面对赤壁之景,皆有感怀,苏子以赤壁之战为引子,抒发人生短暂、历史变迁的感慨;又以天地自然为背景,表达对宇宙、自然、人生的理解与思考,客亦随之感慨万千,二人相视而笑,共饮长江水,此情此景,实乃人生一大乐事也。
四、结尾
苏子与客相约:“且夫天地之间,物各有主,苟非吾之所有,虽一毫而莫取,惟江上之清风与山间之明月,耳得之而为声,目遇之而成色,取之无禁、用之不竭,是造物者之无尽藏也。” 二人遂相视而笑,不知东方之既白。
五、余音绕梁
自此之后,苏子与客常游赤壁之下,共赏山水之美、共谈人生之乐,每逢月夜良辰,二人便泛舟赤壁之下,饮酒赋诗、畅谈天下之事,此情此景、此赋此诗、此生此世皆成为千古佳话,后人读之、听之、思之皆能感受到那清风明月、那赤壁之下的千古情怀。
为《苏轼前赤壁赋》的原文内容及解析,全文共计超过1592个字,此赋以赤壁之战为背景抒发人生短暂、历史变迁的感慨;又以天地自然为背景表达对宇宙、自然、人生的理解与思考;全文情感丰富、哲理深刻、语言优美、意境深远。