春日暖阳映翠楼,花香鸟语满园幽,红桃绿柳舞轻柔,一曲清歌传远近,几番笑语话春秋,闲情逸致自风流。
碧水悠悠映晴空,云卷云舒自在中,垂丝柳絮随风舞,似诉幽情意未穷,花开花落年年有,人聚人散事事空,独坐小窗思往事,一壶清茶半日闲。
远山如黛画中游,近水如镜映芳洲,芳草青青连天际,白鹭翩翩入画楼,春色满园人皆醉,唯我独坐思悠悠,欲把心事付瑶琴,知音少弦断无人流。
时光荏苒春已去,夏来秋往复寒暑,岁月匆匆人易老,唯有诗书伴我度,闲来无事翻旧卷,往事如烟眼前浮,一曲浣溪沙中意,尽在不言中自流。
人生如梦梦如烟,世事无常总变迁,莫道前路无知己,且看今朝有谁怜,愿君常伴诗书里,莫负春光莫负年,一曲浣溪沙里意,悠悠岁月尽安然。
此词描绘了春日之景与闲情逸致,以浣溪沙为题,借景抒情,表达了作者对自然美景的喜爱和对闲适生活的向往,词中既有对春日景色的细腻描绘,又有对人生哲理的深刻思考,情感真挚,意境深远。
在漫长的历史长河中,浣溪沙这一词牌名承载了无数文人墨客的情感与思考,每一首浣溪沙都是一幅生动的画卷,让人沉醉其中,流连忘返,此词以春日为背景,通过描绘自然景色和人物情感,展现了生活的美好与宁静,也表达了作者对时光流逝、人生易老的感慨,以及对知音难觅的无奈。
在词中,“一曲清歌传远近”让人感受到歌声的悠扬与远播,“垂丝柳絮随风舞”则让人领略到春日的柔美与生机。“闲情逸致自风流”则表达了作者对闲适生活的向往与追求,而“知音少弦断无人流”则让人感受到知音难觅的无奈与孤独,这些句子都让人在欣赏美景的同时,思考人生的意义与价值。
此词以优美的语言、深邃的意境和真挚的情感,展现了春日的美景和人生的哲理,读来让人沉醉其中,流连忘返,也让人在欣赏美景的同时,思考人生的意义与价值,这正是一首优秀的浣溪沙所应具备的品质。