诗经中的爱情传说
原文
湘夫人
帝子降兮北渚,目眦凭兮鼍鼓。
袅袅兮秋风,洞庭波兮木叶下。
登白薠兮骋望,与佳期兮夕张。
鸟飞反故乡兮,狐死必首丘。
路迥兮难极,乘舲船余将行。
闻佳人兮召予,将腾驾兮偕逝。
筑室兮水中,葺之兮荷盖。
葳蕤兮青翠,参差荇菜心。
沅有芷兮澧有兰,思公子兮未敢言。
荒忽兮远望,观流水兮潺湲。
麋何食兮庭中?蛟何为兮水裔?
朝驰骛兮江皋,夕弭节兮北渚。
鸟次兮周行,聊逍遥兮容与。
美要眇兮宜修,沛吾乘兮桂舟。
令沅、湘兮无波,使江水兮安流。
望涔阳兮极浦,横大江兮扬灵洲。
扬灵之旗兮纷纷,芳艽杂糅蔚积。
云容容兮独愁,怅神皋而永慕。
登圃囿之无声,翱翔至於苍梧。
礼魂兮送神曲,聊乐志而忘忧。
翻译及解析
湘夫人是《楚辞·九歌》中的一篇作品,传说为祭祀湘水女神的祭歌,全文以湘君思念湘夫人的情感为主线,描绘了湘君对湘夫人的思念之情和湘水之畔的美丽景色,以下是其翻译及解析:
湘夫人从北渚降临了,她的眼神中充满了期待和盼望,仿佛在等待着什么,秋风轻轻吹过,洞庭湖上的水波荡漾着,树叶轻轻飘落,她登上白薠山远望,期待着与佳人的相会,她知道,就像鸟儿飞回故乡一样,她也终将回到心爱之人的身边,虽然前方的路途遥远而艰难,但她仍然愿意乘着船前行去寻找他,当她听到心爱的人在召唤她时,她决定腾驾与他一同离去,他们将共同建造一座水中的房子,用荷叶覆盖屋顶,周围是茂盛的青翠植物和参差的荇菜花心,沅水边有芷草兰花开放,她思念着公子却不敢表白心迹,她眺望远方,看着流水缓缓流淌,她心中疑惑:麋鹿为何在庭院中觅食?蛟龙为何在水边游动?她早晨在江边奔驰,晚上又停在北渚的岸边,鸟儿们依次飞翔着环绕着她飞翔的轨迹,她则悠然自得地漫游着,她的美丽如仙子般宜修,乘坐着桂舟飘荡在江上,她祈求让沅水和湘水平静无波,让江水安稳地流淌,她望着涔阳的极浦之地,横渡大江来到灵洲上扬起旗帜,旗帜高高飘扬着五彩斑斓的颜色和香气混合在一起积聚着,云层厚重而阴沉地笼罩着她独自的忧愁和怅然之情让她对神皋之地充满了深深的怀念和敬仰之情,她登上静寂无声的圃囿之地翱翔至苍梧之山向神灵献上祭品并送走神灵之曲以表达自己的快乐之情并忘却所有的忧愁和烦恼。
整篇作品以浪漫主义的手法描绘了湘君与湘夫人的爱情故事以及湘水之畔的美丽景色同时也表现了作者对爱情的向往和对自然的热爱之情具有强烈的艺术感染力是《楚辞》中的经典之作之一。
是湘夫人的原文及翻译和解析希望能对您有所帮助!