离骚原文
离骚者,犹离别之辞也,夫离骚之文,皆出于屈原之所作也,其辞深邃,其意幽远,其情悲壮,其志高远,今录其原文如下:
长太息以掩涕兮,哀民生之多艰,余虽好修姱以鞿羁兮,长余顾而徬徨,民生各有所乐兮,余独好修以为常,虽体解吾犹未变兮,岂余心之可惩?
纷吾既有此内美兮,又重之以修能,扈江离与辟芷兮,纫秋兰以为佩,汩余若将不及兮,恐年岁之不吾与,朝搴阰之木兰兮,夕揽洲之宿莽,日月忽其不淹兮,春与秋其代序。
惟草木之零落兮,恐美人之迟暮,不抚壮而弃秽兮,何不改乎此度?乘骐骥以驰骋兮,来吾道夫先路!
……(以下省略部分原文)
离骚译文及详解
《离骚》是屈原的代表作之一,全文情感深沉,寓意深远,是中国古代文学的瑰宝,下面是对《离骚》的部分原文进行的译文及详解:
我长声叹息禁不住泪流满面啊!因为人民的生计是多么艰难,我虽然爱好高洁却无法受到重用,我不断徘徊在彷徨之中,人们各有自己的爱好,唯独我爱好美德并把它当成自己的准则,即使我的身体被肢解我也不会改变我的志向,难道我的心会因此而受到惩罚吗?
我内心深处的美德如此丰富啊!再加上我具备的才能如此卓越,我披上江离和泽兰草做的佩带,把秋兰结在衣襟上,我急急忙忙地奔走,唯恐岁月不等人啊!我在早晨采摘坡上木兰花,在傍晚又去收集宿莽这种植物,时光迅速地逝去啊!春天刚刚过去紧接着就是秋天到来。
想到草木的凋零衰落啊!我害怕美人(指自己)会衰老,为什么不趁年轻力壮抛弃秽恶的政事呢?为什么不去改变眼前的现实呢?骑上千里马去奔驰吧!我来开路领路吧!
……(以下为部分原文的详细解释及译文)
在《离骚》中,屈原通过丰富的想象和象征手法,抒发了自己内心的忧国忧民之情,他以香草比喻贤人,以恶草比喻奸臣,以美女比喻君主,他以自己的遭遇和情感为线索,描绘了一幅幅生动的画面,表达了对于国家政治黑暗、奸臣当道、贤人受屈的深深忧虑和悲愤。《离骚》也表现了屈原对于理想的追求和对于美好生活的向往,他虽然身处困境,但仍然坚持自己的信仰和追求,这种精神值得我们学习和传承。
《离骚》作为中国古代文学的经典之作,具有深远的影响和意义,它不仅是中国古代文学的重要代表之一,也是世界文学的宝贵财富,通过对《离骚》的学习和解读,我们可以更好地了解中国古代文化和历史,也可以更好地理解人类共同的情感和追求,希望本文的译文及详解能够帮助大家更好地理解和欣赏《离骚》的魅力。