原文
新安吏
唐 杜甫
嗟尔听吾语,为人祸福频。
昨夜东林下,秋声乱人琴。
新安城外水,流出何潺潺。
此乡多男子,如君全未还。
铁衣从军久,膂力衰且残。
边庭客初至,落日满征鞍。
射飞雕群立,饮马寒泉湾。
征战何日了?归期无复还。
君不见沙场征戍者,凭陵猛虎难。
胡兵夺险要,杀气凌中原。
军马万里奔,野帐连云屯。
昨夜闻此语,泪下沾衣裳。
翻译及解析
《新安吏》是唐代诗人杜甫所作的一首长篇叙事诗,主要描述了新安城外战乱频发、百姓流离失所的悲惨景象,以及诗人对战争的深深忧虑和对百姓的深切同情。
翻译:
叹息听我言,人生祸福相依,昨夜在东林寺下,秋天的风声扰乱了琴音,新安城外的水流,潺潺流淌不息,这个地方有很多英勇的男子,但像你这样的人却还未归家,你们身着铁甲从军已久,体力和力量都已衰弱残损,边境的客人刚来到这里,落日的余晖洒满了征鞍,你们射箭飞翔的雕群纷纷站立,饮马于寒冷的泉湾,战争何时能结束呢?归期遥遥无复还,你没见过沙场上的征战者吗?他们面对如猛虎般的敌人难以抵挡,胡兵夺取了险要之地,杀气腾腾地逼近中原,军马奔行万里,野外的帐篷连云般地聚集,我昨夜听到这些话,泪水忍不住沾湿了衣裳。
解析:
《新安吏》是杜甫反映社会现实的重要诗篇之一,通过描绘战乱中百姓的苦难生活,表达了诗人对战争的深深忧虑和对百姓的深切同情,诗中通过对新安城外水流的描绘,暗示了战乱频发、百姓流离失所的悲惨景象;通过对战士们身着铁甲从军已久、体力和力量都已衰弱残损的描写,表达了诗人对战争给人民带来的身心双重伤害的深深忧虑;通过对胡兵夺取险要之地、杀气腾腾地逼近中原的描绘,进一步突出了战争的残酷和无情;最后通过诗人的泪下沾裳,表达了对战争中百姓苦难的深切同情,整首诗语言简练、情感真挚,具有强烈的感染力。
就是《新安吏》的原文及翻译和解析,希望能够帮助到您。