在浩瀚的唐诗海洋中,李白以其独特的诗风和深邃的意境,独领风骚,他的五言绝句,更是浓缩了人生的哲理,引人深思,今特选百首,以飨读者。
一、月下独酌
花间一壶酒,独酌无相亲。
举杯邀明月,对影成三人。
二、静夜思
床前明月光,疑是地上霜。
举头望明月,低头思故乡。
三、早发白帝城
朝辞白帝彩云间,千里江陵一日还。
两岸猿声啼不住,轻舟已过万重山。
四、望庐山瀑布
日照香炉生紫烟,遥看瀑布挂前川。
飞流直下三千尺,疑是银河落九天。
五、赠汪伦
桃花潭水深千尺,不及汪伦送我情。
李白乘舟将欲行,忽闻岸上踏歌声。
六、黄鹤楼送孟浩然之广陵
故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。
孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
七、独坐敬亭山
众鸟高飞尽,孤云独去闲。
相看两不厌,只有敬亭山。
八、秋浦歌十七首其十四
白发三千丈,缘愁似个长。
不知明镜里,何处得秋霜。
九、夜泊牛渚怀古
牛渚西江夜,青天无片云。
登舟望秋月,空忆谢将军。
十、登金陵凤凰台
凤凰台上凤凰游,凤去台空江自流。
吴宫花草埋幽径,晋代衣冠成古丘。
以上仅为精选之首,李白的五言绝句中蕴含着丰富的情感和深邃的哲理,令人回味无穷,每一首诗都像一幅画,让人仿佛置身其中,感受到诗人的情感和思想,这些诗不仅仅是文字的堆砌,更是心灵的交流和对话,通过这些诗,我们可以看到李白的才情和智慧,感受到他的豪情壮志和悲天悯人的人文关怀,这些诗不仅仅是文学的瑰宝,更是中华文化的精髓,值得我们细细品味和传承。