在浩如烟海的宋诗中,精选出最有代表性的100首,以飨读者,所选篇目既体现宋诗的发展脉络,展现不同流派的风格,又囊括各种题材,彰显宋人高超的艺术表现力,为方便阅读,分为卷前语、正文、注释和译文四部分。
正文
寒食花鸟清游处,正是中原倦客心。
春潮带雨晚来急,野渡无人舟自横。
——宋·韦应物《滁州西涧》
半亩方塘一鉴开,天光云影共徘徊。
问渠那得清如许?为有源头活水来。
——宋·朱熹《观书有感》
桑野就蚕箔,荷锄随鹭浴。
微月初三夜,田家赛春烛。
——宋·欧阳修《田家》
一鸟自南飞,惊落湖上日。
众鸟各已息,独看还自出。
——宋·王安石《湖上寓居》
细雨湿流光,芳草年年与恨长。
烟波荡漾无人渡,何处教郎载红妆。
——宋·张先《题西溪无相院》
绿蚁新醅酒,红泥小火炉。
晚来天欲雪,能饮一杯无?
——唐·白居易《问刘十九》
野径云俱黑,江船火独明。
晓看红湿处,花重锦官城。
——唐·杜甫《春夜喜雨》
我行适我足,我止亦我足。
相送情无限,期许在来年。
——宋·王安石《游褒禅山记》
一川淡月疏星,浣纱人影娉婷。
笑别洲鹦鹉,背人微露双星。
——宋·苏轼《临江仙·夜饮东坡醒复醉》
山重水复疑无路,柳暗花明又一村。
箫鼓追随春社近,衣冠简朴古风存。
——宋·陆游《游山西村》
千山鸟飞绝,万径人踪灭。
孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。
——唐·柳宗元《江雪》
绿遍山原白满川,子规声里雨如烟。
乡村四月闲人少,才了蚕桑又插田。
——宋·翁卷《乡村四月》
明月松间照,清泉石上流。
竹喧归浣女,莲动下渔舟。
——唐·王维《山居秋暝》
此夜曲中闻折柳,何人不起故园情。
卧听风吹雨打窗,吟诗把酒过清明。
——宋·晏殊《清明》
一树梨花一溪月,不知今夜属何人?
游鱼舞水静无波,疑是山阴雪后时。
——宋·米芾《书乡石屏山》
黄沙细卷出金沙,收尽风棱绝点瑕。
欲笑富儿争宝价,也知价长物更多。
——宋·范成大《咏煤炭》
万壑有声含晚籁,数峰无语立斜阳。
棠梨叶落胭脂色,荞麦花开白雪香。
——宋·王禹偁《村行》
此情可待成追忆?只是当时已惘然!
旧游无处不堪寻,无寻处惟有少年心。
——宋·辛弃疾《鹧鸪天·元夕有所梦》
落花寂寂委春泥,香陨寒香泥不齐。
犹有晚风窗上立,待郎归去掩余晖。
——宋·朱淑真《落花》
一川碎石大如斗,随风满地石乱走。
匈奴草黄马正肥,金山西见烟尘飞。
——唐·岑参《走马川行奉送出师西征/走马川行奉送封大夫出师西征》节选