壮志凌云空余恨,才子唐寅命多舛。
画坛诗酒乐逍遥,一朝落魄泪难干。
昔日名扬四海内,才情横溢世无双。
诗画双绝名远播,风华绝代耀京城。
皇宫御苑邀献艺,金殿龙颜喜赞扬。
唐寅才子名天下,一时无两赞声扬。
春风得意马蹄疾,一日看尽长安花。
荣华富贵享不尽,才子佳人共白头。
世事如梦梦如幻,一朝落魄泪难收。
家徒四壁债累累,潦倒一生苦难言。
世态炎凉人心冷,落魄书生无处栖。
唐寅才子今何在?空余感慨泪满衣。
世事如梦难自控,唯有诗酒慰平生。
此诗乃唐寅绝命诗,字字泣血泪成行。
一生才情付流水,一世英名化尘土。
世间繁华如云烟,唯有诗酒长留心。